Religijność młodzieży dobrze ukształtowana w procesie wychowania to przede wszystkim „religijność trzeźwa”, wyrażająca się w życiu młodych w solidnym wykonywaniu obowiązków, którymi są: radość, nauka, posłuszeństwo, praktykowanie miłości Boga i bliźniego oraz sumienne wypełnianie podstawowych praktyk religijnych.
Troska o rozwój religijny młodzieży zawsze stanowiła ważny element działalności Kościoła, ale również tak ważnych instytucji społecznych, jak rodzina i szkoła, które wspomagały rozwój religijny młodych. Współcześnie, gdy zachodzą znaczne przeobrażenia w obrębie funkcjonowania rodziny, szkoły i Kościoła, gdy zmianom podlega także sama młodzież, jej potrzeby, oczekiwania, sposób bycia, niezbędnym wydaje się podjęcie refleksji na temat społecznych uwarunkowań rozwoju religijnego młodzieży. Młodzież stanowi bowiem niezwykle wrażliwą cząstkę społeczeństwa, w której można dostrzec zarówno te obecne zmiany i przeobrażenia, jak i te przyszłe, jakie czekają ludzkość. Młodzi w każdym czasie odwracają się od tego, co stanowi tylko pozór prawdy, sprawiedliwości, miłości, a szczególnie pozór religijności-w której nie uzewnętrznia się osobiste odniesienie człowieka do Boga. Młodzi zaś niemal „instynktownie” poszukują – często w sposób nieudolny – autentycznych ideałów i wzorów życia religijnego, których tak bardzo potrzebują, by zbudować stabilne fundamenty pod własne życie. Młodzi ludzie, odkrywając w sobie wrażliwość na prawdę, dobro i piękno, pozwalają dorosłym uświadomić sobie, jakie społeczeństwo tworzą, na jakich wartościach budują własną teraźniejszość, a zarazem przyszłość następnych pokoleń. Obserwując zachowanie współczesnej młodzieży, „świat dorosłych” może dostrzec, czy społeczeństwo, które zaniedbuje wychowanie religijne młodego pokolenia, a często promuje „antywartości”, jest w stanie zaspokoić pragnienia i oczekiwania współczesnych młodych, czy ma znaczący wpływ na ich życie społeczne, moralne i religijne, tak by pozwoliło im to w przyszłości rozwinąć swój potencjał osobowy i wziąć odpowiedzialność za rozwój i przyszłość kolejnych pokoleń.
Problematyka religijnego wychowania młodego pokolenia jest obecnie żywo dyskutowana we wszystkich środowiskach społecznych. Pedagodzy i teolodzy starają się odpowiedzieć na pytania: jak wychowywać młode pokolenie, by z szacunkiem odnosiło się do religijnego i kulturowego dziedzictwa przodków, jak zaszczepić w młodzieży wartości chrześcijańskie, według jakich wzorców kształtować ducha religijności dorastających pokoleń, jakimi cechami powinien charakteryzować się wychowawca, będący jednocześnie godnym zaufania człowiekiem i autentycznym świadkiem życia chrześcijańskiego, itp. Podejmując więc rozważania na temat społecznych uwarunkowań rozwoju religijnego młodzieży, musimy odpowiedzieć sobie na tego typu pytania, aby otrzymać właściwy obraz podejmowanych działań wychowawczych i katechetycznych w obrębie troski o religijny rozwój młodego pokolenia.
ks. Andrzej Łuczyński
czytaj cały tekst
