W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że „Misterium Zmartwychwstania Chrystusa jest wydarzeniem rzeczywistym, które posiadało potwierdzone historycznie znaki, jak świadczy o tym Nowy Testament” (639).
Teologicznofundamentalna refleksja nad zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa skupia się na funkcji motywacyjnej tego wydarzenia. U podstaw tej funkcji leży, jak się zdaje, uzasadnienie realności zmartwychwstania. Proces uzasadniania zmartwychwstania jako realnego faktu stanowi ważny element teologicznofundamentalnych rozważań nad zmartwychwstaniem. Ich uzupełnieniem mogą być poszukiwania wiarygodnościowych aspektów przedstawiania zmartwychwstania Jezusa jako objawienia Boga. Teologiczna analiza znaczenia zmartwychwstania powinna być poprzedzona opartymi na logice religii próbami precyzowania języka, jakim posługujemy się dla wyrażenia wiary w zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. (…)
W świadectwach paschalnych, a także w teologicznej refleksji nad zmartwychwstaniem zawarte są wypowiedzi, które interpretować można w kategoriach „tajemnicy osłabionego sensu”. Sam termin „zmartwychwstanie”, jak również wszelkie jego synonimy używane są ze świadomością, że wzięte są z języka świeckiego i w języku religijnym opisującym losy Jezusa po Jego śmierci jedynie w części pokrywają się z ich znaczeniem w języku świeckim.(..)
Uzasadnienie realności faktu zmartwychwstania jest fundamentalne dla uwiarygodnienia misji Jezusa z Nazaretu. Bez zmartwychwstania Jezusa całe Jego nauczanie i działalność traci sens. (…)
Funkcja motywacyjna zmartwychwstania Jezusa Chrystusa jest ściśle połączona z jego wymiarem objawieniowym. W zmartwychwstaniu Jezusa objawia się bowiem ten sam Bóg, którego Stary Testament ukazuje jako Stwórcę, jako Pana życia i śmierci, jako Tego, który nadaje sens dziejom świata.
ks. Tadeusz Dola
*****
profesor nauk teologicznych, specjalizujący się w teologii fundamentalnej. Od 2012 przewodniczący Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.
CZYTAJ CAŁY TEKST
