Pragnę gorąco, aby ta Adhortacja Apostolska, skierowana do całego Kościoła, wzmocniła trwałość wiary i życia chrześcijańskiego, dodała nowych sił obecnym inicjatywom, pobudzała ducha do nowych poszukiwań z zachowaniem koniecznej czujności i przyczyniła się w chrześcijańskich wspólnotach do wzrostu radości, że mogą przekazywać światu Tajemnicę Chrystusa.
Adhortacja Catechesi tradendae Jana Pawła II [ czytaj ]
Od początku istnienia Kościoła celem katechezy jest prowadzenie chrześcijan do dojrzałości w wierze „według pełni Chrystusa” (Ef 4,13). Chrześcijanie rodzą się do nowego życia poprzez nawrócenie ku Ewangelii i chrzest1. Kościół, od początku swego istnienia, nieustannie głosi Dobrą Nowinę, którą otrzymał od Chrystusa, i wzywa wszystkich ludzi do nawrócenia, przemiany życia i przy-jęcia łaski zbawienia. Sobór Watykański II ukazał człowieka na tle dokonujących się przemian społecznych i kulturowych. Jednocześnie, dokonał on dogłębnej analizy sytuacji wierzących we współczesnym świecie i dał nowy impuls do zainteresowania się ich miejscem i rolą we wspólnocie Kościoła. W kontekście wizji Kościoła jako Ludu Bożego nastąpiło dowartościowanie laikatu, które przejawia się między innymi w trosce o rozwój wiary. Zgodnie z Adhortacją Catechesi tradendae Jana Pawła II, katecheza jest wychowaniem w wierze dzieci, młodzieży i dorosłych a dokonuje się poprzez systematyczne nauczanie dla wprowadzenia wierzących w pełnię życia chrześcijańskiego (por. CT 18). W tym znaczeniu przez „katechezę” rozumie się szeroko pojęte nauczanie Kościoła, zmierzające do obudzenia i rozwoju wiary ludzi, uwzględniające ich sytuację egzystencjalną oraz uwarunkowania socjokulturowe. W aspekcie ogólnopastoralnym przez katechezę należy rozumieć czynności duszpasterskie, mające na celu rozwijanie ich wiary oraz prowadzenie do praktyki religijnej we wspólnocie Kościoła.
ks. Stanisław Łabendowicz
cały artykuł
