Bóg jest miłością i w samym sobie przeżywa tajemnicę osobowej komunii miłości. Stwarzając człowieka na swój obraz, nieustannie podtrzymuje go w istnieniu, wpisuje w człowieczeństwo kobiety i mężczyzny powołanie, a więc zdolność i odpowiedzialność za miłość i wspólnotę. Miłość, zatem, jest podstawowym i wrodzonym powołaniem istoty ludzkiej.
Familiaris consortio
Pojęcie „miłość” ma wiele znaczeń, podobnie jak „miłość małżeńska” ma wiele określeń, które próbują ukazać jej istotę i cel podstawowy. Ta wielość i różnorodność ujęć i interpretacji istoty i celu miłości nie pozostaje obojętna dla postaw i zachowań ludzi dotyczących sensu i celu miłości realizowanej w związku małżeńskim kobiety i mężczyzny oraz we wspólnocie rodzinnej. Z drugiej zaś strony, niemal wszyscy badacze rodziny wskazują na dwa znaczenia pojęcia „miłość”: a) eros – jako pożądanie dobra i pragnienie wartości; b) agape – jako akt życzliwego oddawania się osób we wzajemności relacji, czyli wzajemny dar z siebie, zmierzający do rozwoju i ubogacenia osobowości małżonków wzajemnie się kochających. Psychologowie rodziny są przekonani, że najgłębszym pragnieniem każdego człowieka, kobiety i mężczyzny, osoby młodej i dorosłej, jest pragnienie miłości, czyli kochania i bycia kochanym. Bez miłości człowiek „więdnie”, zatraca poczucie sensu i celu swego życia, degeneruje się jego osobowość. Miłość w obu wymiarach: fizycznym i duchowym jest w pełni widoczna w małżeństwie i rodzinie, stanowiąc ich fundament i źródło.
Te dwa znaczenia miłości widzimy także w nauczaniu Kościoła katolickiego, obejmujące miłość małżeńską, tworzące chrześcijański model miłości. Miłość nadaje sens życiu człowieka, kształtuje jego perspektywę egzystencjalną – bliższą na co dzień, jak i bardziej odległą czasowo, biorąc pod uwagę relacje z innymi ludźmi, w tym relacje w małżeństwie i rodzinie.
Józef Baniak
*****
Józef Baniak – polski teolog i socjolog, profesor nauk humanistycznych (2003), specjalista w dziedzinie socjologii religii.
czytaj cały tekst
