… ojczyzna jest dla człowieka terenem powołania i moralnej odpowiedzialności. Jest darem i jednocześnie zadaniem moralnym. Każdy chrześcijanin powołany jest do tego, aby z całą gorliwością i stanowczością dbać o dobro ojczyzny i wszystkie jej potrzeby. Jego powinnością jest miłować ojczyznę jak własną matkę.
Dramatem współczesności i zarazem wyzwaniem moralno-wychowawczym jest kryzys wartości w życiu ludzkim. Niepokojące jest zwłaszcza to, że ludzie bardziej zabiegają o wartości niższe, mniej znaczące w ich życiu, a lekceważą wartości, które są fundamentalne, nieocenione, mające decydujące znaczenie dla jednostki i społeczeństwa. Do takich istotnych wartości ludzkiego życia należy patriotyzm, czyli miłość Ojczyzny.
Obserwując dzisiejszą rzeczywistość, daje się łatwo zauważyć, że nowe pokolenie Polaków wzrasta w kontekście jakiejś pustki, zniechęcenia, osłabienia woli życia, duchowego wykorzenienia i braku wrażliwości na to, co znaczy „ojczyzna”, służba ojczyźnie, poświęcenie dla niej. Co więcej, mówienie o ojczyźnie i o miłości ojczyzny wielu Polaków dzisiaj drażni. Wynika to nie tylko ze współczesnej alergii na patos i gołosłowność. Socjologowie sygnalizują zatrważająco niską ocenę własnego narodu przez wielu dzisiejszych Polaków, zwłaszcza młodych. Wielu z nich wyjeżdżających za granicę wstydzi się tego, że są Polakami.
Dlatego celem niniejszego studium jest ukazanie na nowo bogactwa i wartości naszej ojczyzny, a przede wszystkim moralnych aspektów i powinności związanych z patriotyzmem. Patriotyzm, który jest normalnym urzeczywistnieniem miłości ojczyzny, staje się zadaniem dla każdego i każdy powinien go realizować w sposób mądry, odważny i odpowiedzialny. Jest to niezwykle ważne w sytuacji wejścia Polski do Unii Europejskiej. Nie może być mniej miłości do Polski, jeśli jest więcej Europy, bo wówczas Europa będzie uboższa o to dobro, które jest zakotwiczone w ojczyźnie naszej – Polsce.
Chcąc więc mieć trwałą i znaczącą pozycję w Europie, potrzeba najpierw nieustannie podejmować się trudu odkrywania piękna i bogactwa naszej ojczyzny. Następnie należy umacniać i rozwijać w sobie ducha zdrowego i autentycznego patriotyzmu poprzez wierność dziedzictwu ojczyźnianemu, oraz budowanie, służbę i promocję własnej ojczyzny z poszanowaniem innych narodów. I co wydaje się najważniejsze – prowadzić permanentnie doskonalony, trwający od najmłodszych lat proces wychowywania do czci, szacunku, miłości własnej ojczyzny i przyjaźni z innymi narodami. Te wszystkie aspekty staną się przedmiotem niniejszej refleksji. (…)
Niezwykle ważnym zadaniem moralnym w obecnej polskiej rzeczywistości jest wychowanie do właściwie pojętej miłości ojczyzny. Człowiek prawdziwie kochający ojczyznę, poznający jej historię, kulturę, religię, angażujący się w budowanie jej pomyślności, staje się człowiekiem pokoju i wysokiej kultury, prawym i odpowiedzialnym obywatelem narodu. …
ks. Marek Kluz