Bezdomność rozumiemy jako sytuację, która pozbawia jednostki podstawowych praw, w tym prawa do mieszkania. Definiowanie bezdomności z perspektywy opartej na prawach, w odróżnieniu od innych polityk i programów, daje osobom w kryzysie bezdomności podmiotowość i prawo do działania.
W Europie narasta zjawisko kryminalizacji bezdomności. Zakazy żebrania, „czyszczenie” przestrzeni publicznych z osób doświadczających bezdomności czy instalacja „defensywnych” elementów małej architektury miejskiej to tylko niektóre z praktyk ograniczających lub odbierających podstawowe prawa części osób w kryzysie bezdomności.
Dla przeciwdziałania temu trendowi, zapraszamy wszystkie miasta w Unii Europejskiej do afirmacji ideałów stanowiących fundament współczesnej Europy w formie przyjęcia Karty praw osób w kryzysie bezdomności. Chociaż samo podpisanie Karty nie rozwiąże problemu bezdomności, będzie wyraźnym komunikatem do społeczności lokalnej, lokalnych decydentów politycznych i innych lokalnych interesariuszy, wskazującym na alternatywne do tradycyjnych sposoby rozwiązywania tego złożonego problemu. Chcemy stworzyć szeroką, wielopodmiotową inicjatywę, w której miasta Unii Europejskiej przedstawiają się jako miejsca bezpieczne dla osób w kryzysie bezdomności. Głównym celem Karty jest ochrona podstawowych praw osób zmuszonych do życia na ulicy. Nie należy jednak traktować jej jako dokumentu promującego „prawo do bezdomności”. Nikt nie powinien doświadczać bezdomności, ale jeśli już do niej dochodzi, prawa i godność osób w kryzysie bezdomności powinny podlegać ochronie.
Czytaj także: Pokonać bezdomność 2021
CZYTAJ CAŁY TEKST
